Θα πρέπει πάντα να παρεμβαίνετε αμέσως όταν κλαίει το μωρό σας;
Αφήνοντας ένα βρέφος να «κλαίει-τσιρίζοντας» από τη γέννηση του έως και 18 μηνών δεν επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη της συμπεριφοράς τους σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Warwick. Στο σχετικό συμπέρασμα κατέληξαν οι επιστήμονες κατόπιν σύγκρισης με μωρά που έκλαιγαν λιγότερο ή για μικρότερη διάρκεια.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Warwick δημοσίευσαν το άρθρο με τίτλο «Parental use of ‘cry it out’ in infants: No adverse effects on attachment and behavioural development at 18 months» ατο περιοδικό Child Psychology and Psychiatry.
Στο άρθρο ασχολούνται με ένα θέμα που συζητείται για δεκαετίες τόσο στους δικτυακούς τόπους γονέων αλλά και τους γονείς χωρίς πολλά επιστημονικά στοιχεία: Θα πρέπει πάντα να παρεμβαίνουν αμέσως όταν κλαίει το μωρό τους;
Το δείγμα περιελάμβανε δεδομένα από 178 βρέφη και τους φροντιστές τους. Η τακτική «αφήνουμε το βρέφος να φωνάζει» και η διάρκεια της κραυγής αξιολογήθηκε από την αναφορά της μητέρας σε ηλικία 3, 6 και 18 μηνών, και η συχνότητα του κλάματος αξιολογήθηκε σε ηλικία 3 και 18 μηνών. Η σύνδεση μετρήθηκε στους 18 μήνες χρησιμοποιώντας την «παράξενη διαδικασία κατάστασης». Η ανάπτυξη της συμπεριφοράς του βρέφους αξιολογήθηκε με δύο μέτρα παρατήρησης και ένα ερωτηματολόγιο σύμφωνα με τη μητρική αναφορά στους 18 μήνες.
Η πρακτική ορισμένων γονέων στο Ηνωμένο Βασίλειο να «αφήνουν περιστασιακά ή συχνά το βρέφος να το φωνάζει» κατά τους πρώτους 6 μήνες δεν σχετιζόταν με δυσμενή ανάπτυξη της συμπεριφοράς και προσκόλληση αυτών στους φροντιστές τους κατά τους 18 πρώτους μήνες της ζωής τους. Η αυξημένη χρήση του «αφήνοντας το να φωνάξει» με την ηλικία μπορεί να υποδεικνύει διαφορική ανταπόκριση από τους γονείς που σχετίζονται με την αυτορρύθμιση των ίδιων των βρεφών.
